TIEN ONWEERLEGBARE, VERNIETIGENDE 9/11-FEITEN – Elias Davidsson en Craig McKee
Vertaling ter nagedachtenis van de op 7 april 2022 overleden Elias Davidsson, gerenommeerd 9/11 onderzoeker en meer dan dat. Op 22 oktober 2017 organiseerde de nog in oprichting zijnde Stichting 11 September een lezing van hem in Breda.
Wetenschappers die trachten de misdaad van 9/11 op te helderen – en gewoonlijk worden aangeduid als 9/11 truthers – worden vaak bekritiseerd omdat zij zich zouden baseren op gissingen en speculaties om hun beweringen te staven. Dergelijke kritiek is soms terecht, maar vaak te kwader trouw. Het is eigenlijk niet nodig om speculatieve argumenten te gebruiken om aan te tonen dat het officiële verslag over 9/11 bedrog is, aangezien er harde feiten zijn die deze conclusie ondersteunen. Hieronder 10 van dergelijke onbetwistbare feiten:
1. De Amerikaanse autoriteiten zijn er niet in geslaagd om iemand op te sporen, te arresteren, te berechten (te vervolgen) en te straffen die verantwoordelijk is voor de misdaad tegen de menselijkheid die op 9/11 werd begaan.
De massamoord die op 11 september 2001 is gepleegd, is volgens het internationaal recht een misdaad tegen de menselijkheid. De staat waar deze is gepleegd – in dit geval de Verenigde Staten van Amerika – is jegens de internationale gemeenschap verplicht de personen die voor deze misdaad verantwoordelijk zijn, op te sporen, te arresteren, te berechten en te bestraffen.
Sinds 2002 geven de Amerikaanse autoriteiten toe dat zij in Guantánamo Bay een handvol personen hebben vastgehouden die ervan worden beschuldigd te hebben geholpen bij de organisatie van 9/11. Over hun identiteit bestaat nog steeds twijfel; hun vermeende bekentenissen zijn achter gesloten deuren afgelegd; en hun berechting door een militaire rechtbank voldoet niet aan de minimale internationale normen van een eerlijk proces.
De Amerikaanse autoriteiten beweren Zacarias Moussaoui tot levenslang te hebben veroordeeld omdat hij de FBI niet had gewaarschuwd over de voorbereidingen voor 9/11, een beschuldiging die hij ontkende. Er is geen bewijs geleverd dat hij betrokken was bij de voorbereidingen voor 9/11 of dat hij iets wist van deze voorbereidingen. Er is zelfs geen bewijs geleverd dat hij de vermeende kapers kende. De Amerikaanse autoriteiten beweren ook dat zij sedert 2003 een man met de naam Khalid Sheikh Mohamed (KSM) in Guantánamo vasthouden, die zou hebben bekend 9/11 en meer dan 30 andere terroristische acties te hebben beraamd. Hij zou ook hebben bekend een aanslag te hebben beraamd op een bank in de staat Washington, die pas plaatsvond toen hij al in Guantánamo zat. De man, wiens identiteit duister blijft en wiens verband met 9/11 beperkt blijft tot wat hij in zijn belachelijke bekentenis heeft gezegd, is niet vervolgd, laat staan veroordeeld. Niemand verwacht serieus dat hij ooit voor het gerecht zal worden gebracht, laat staan voor een proces dat aan de internationale normen voldoet.
2. Bij de aankondiging aan de Verenigde Naties van hun besluit om Afghanistan aan te vallen, hebben de Amerikaanse autoriteiten geen bewijs geleverd dat de misdaad van 9/11 op enigerlei wijze verband hield met Afghanistan. In feite is dat bewijs nog steeds niet geleverd.
Zie de brief van de Amerikaanse vertegenwoordiger John Negroponte aan de voorzitter van de VN-Veiligheidsraad, 7 oktober 2001 (www.aldeilis.net/fake/569.pdf).
3. De regering van de Verenigde Staten heeft geen toestemming gegeven voor een onderzoek naar de gebeurtenissen van 9/11 dat aan minimale internationale normen had kunnen voldoen: De 9/11 Commissie was noch onafhankelijk, noch onpartijdig, en haar onderzoek was noch grondig, noch transparant.
Wat de minimumnormen voor onderzoek betreft, zie Elias Davidsson, “The Events of 11 September 2001 and the Right to the Truth” (De gebeurtenissen van 11 september 2001 en het recht op de waarheid). (https://www.scribd.com/document/59150870/Right-to-the-Truth of http://aldeilis.net/terror/1918.pdf)
4. Ondanks het feit dat Osama bin Laden aan de schandpaal werd genageld als terroristenleider, hebben de gerechtelijke autoriteiten in de Verenigde Staten hem nooit aangeklaagd in verband met 9/11. Hij werd zelfs niet gezocht in verband met deze misdaad.
De FBI gaf in juni 2006 toe dat zij geen concreet bewijs heeft dat Osama bin Laden in verband brengt met 9/11. (Zie Ed Haas, “FBI says, it has no hard evidence connecting Bin Laden to 9/11,” Information Clearing House, 18 juni 2006, zie www.aldeilis.net/fake/853.pdf)
5. De autoriteiten in de Verenigde Staten hebben geen duidelijk en overtuigend bewijs geleverd dat de 19 personen die door de FBI als kapers van 9/11 worden genoemd, zelfs maar aan boord zijn gegaan van het vliegtuig dat zij vervolgens zouden hebben gekaapt.
Om precies te zijn: De Amerikaanse autoriteiten hebben nagelaten gewaarmerkte passagierslijsten te overleggen waarop de namen van de vermeende kapers zouden staan; getuigen die deze vermeende kapers op de luchthavens hebben gezien of aan boord van het vliegtuig hebben zien gaan; gewaarmerkte video’s van bewakingscamera’s die hun aanwezigheid op de luchthavens van vertrek bewijzen; en DNA-identificatie van de lichamelijke resten van deze personen (zie de gedetailleerde analyse in Elias Davidsson, Hijacking America’s Mind on 9/11 [Algora Publishers, New York, 2013], hoofdstuk 2).
6. De Amerikaanse autoriteiten zijn er niet in geslaagd om duidelijk en overtuigend bewijs te leveren dat passagiersvliegtuigen op 9/11 zijn neergestort op de bekende locaties.
De FBI heeft in een brief aan de Nevada District U.S. Court van 14 maart 2008, ondertekend door Assistant U.S. Attorney Patrick A. Rose, toegegeven dat er geen gegevens zijn over de inzameling en positieve identificatie van de wrakstukken van de neergestorte vliegtuigen (www.aldeilis.net/terror/1083.pdf). Hij gaf dus toe dat de FBI heeft nagelaten de wrakstukken die op de verschillende crashplaatsen zijn gevonden, formeel te identificeren als zijnde van de vermeende gekaapte vliegtuigen. Het staat dus niet vast dat de vermeende gekaapte vliegtuigen op deze locaties zijn neergestort.
7. De Amerikaanse autoriteiten hebben niet kunnen verklaren waarom meer dan 1100 personen, die op 9/11 in het World Trade Center aanwezig waren, in het niets zijn verdwenen.
Grote delen van de Twin Towers werden letterlijk verpulverd, zoals blijkt uit video-opnamen, foto’s en getuigenissen. Van meer dan 1100 vermisten is tot 2011 nog geen enkele tand, nagel of bot teruggevonden (Zie onder meer Anemona Hartocollis, “Connecting with lost loved ones, if only by the tips of fingers,” The New York Times, 11 september 2011 [www.aldeilis.net/fake/616.pdf]). De Amerikaanse autoriteiten hebben nooit uitgelegd waarom meer dan 1100 mensen spoorloos zijn verdwenen. Zij hebben volgens de mensenrechtenwetgeving de plicht om de reden van dergelijke verdwijningen te achterhalen. [OPMERKING: alleen HOOGWAARDIGE EXPLOSIEVEN zijn in staat beton te verpulveren en menselijke lichamen tot kleine stukjes op te blazen. Dergelijke lichaamsfragmenten werden gevonden op daken in de buurt].
8. De Amerikaanse autoriteiten compenseerden families van 9/11 slachtoffers die ermee instemden af te zien van verdere gerechtelijke stappen. De schadevergoeding was ten minste zeven keer hoger dan wat werd betaald aan de families van brandweerlieden die op 9/11 bij reddingsoperaties om het leven kwamen.
De families van 9/11 slachtoffers ontvingen van het U.S. Compensation Fund, opgericht in oktober 2001, gemiddeld 2,1 miljoen dollar als ze ermee instemden af te zien van hun recht om een civiele procedure aan te spannen (zie onder meer Brian Bernbaum, “9/11 Fund Chief Faults Payments,” CBS News, 4.9.2003 [www.aldeilis.net/terror/ 951.pdf] ). Vanaf 2013 kunnen echtgenoten van brandweerlieden die in de uitoefening van hun beroep overlijden, 333.605 dollar krijgen uit hoofde van de Public Safety Officers’ Benefits (PSOB) Act (42 U.S.C. 3796). Het bedrag voor 2001 was ongetwijfeld lager. De 95 families die geen beroep deden op het Compensation Fund en er de voorkeur aan gaven hun rechten door rechtbanken te laten bepalen, kregen gemiddeld 5,5 miljoen dollar bij buitengerechtelijke schikkingen (zie Ashby Jones, “The 9/11 Victim Settlements: A Chat with Skadden’s Sheila Birnbaum,” The Wall Street Journal, 13.3.2009 [www.aldeilis.net/terror/959.pdf]).
9. De Amerikaanse autoriteiten hebben nagelaten het effect te verklaren van de talrijke militaire oefeningen die op de ochtend van 9/11 werden gehouden – waaronder de simulatie van vliegtuigkapingen – op het plegen van de massamoord.
De militaire oefeningen veroorzaakten verwarring en verrasten militair en burgerpersoneel dat verantwoordelijk was voor het luchtverkeer, zoals in de Amerikaanse media werd bericht. Majoor-generaal Larry Arnold van NORAD zei bijvoorbeeld: “Aan het eind van de dag hadden we eenentwintig vliegtuigen geïdentificeerd als mogelijke kapingen.” (Zie Eric Hehs, “Gesprek met majoor-generaal Larry Arnold,” One Magazine, januari 2002 [www.aldeilis.net/fake/1052.pdf]). Kolonel Robert Marr, NEADS gevechtscommandant, zei dat hem was verteld dat er in het hele land “29 verschillende meldingen van kapingen” waren. (Zie Robert A. Baker, “Commander of 9/11 Air Defenses Retires,” Newhouse News Service, 31 maart 2005 [www.aldeilis.net/fake/1049.pdf]). De Amerikaanse autoriteiten hebben niet uitgelegd hoe deze oefeningen van invloed waren op het plegen van de misdaad, waaronder het klaarblijkelijk niet onderscheppen van gekaapte vliegtuigen.
10. De Amerikaanse autoriteiten hebben talrijke functionarissen bevorderd die, volgens het officiële verhaal over 9/11, hun taken met betrekking tot 9/11 niet hadden vervuld. Nergens in de regering is ook maar één persoon ter verantwoording geroepen voor wat er misging op of voor 9/11.
Hier zijn een paar voorbeelden: Richard Myers, die op 9/11 de leiding had over het Pentagon, werd op 1 oktober 2001 bevorderd tot voorzitter van de Joint Chiefs of Staff; Ralph Eberhart, die op 9/11 de leiding had over NORAD, werd een jaar na 9/11 bevorderd tot hoofd van het nieuwe “Northern Command”; Kapitein Charles J. Leidig, waarnemend NMCC-directeur op 9/11, werd in 2004 bevorderd tot admiraal; brigadegeneraal Montague Winfield, die op 9/11 de leiding had over het National Military Command Center (NMCC), werd in mei 2003 bevorderd tot de twee-sterren rang van generaal-majoor; Marion (Spike) Bowman, die vóór 9/11 FBI-onderzoeken naar de vermeende kapers blokkeerde, kreeg een onderscheiding voor “uitzonderlijke prestaties” nadat in een onderzoeksrapport van het Congres was beweerd dat zijn een eenheid van FBI-agenten uit Minneapolis “onvergeeflijk verwarde en onnauwkeurige informatie” had gegeven die “overduidelijk onjuist” was.
Conclusie
Bovenstaande feiten zijn voldoende om het officiële verslag van 9/11 te verwerpen en de regering van president George W. Bush als hoofdverdachte aan te merken voor deze misdaad tegen de menselijkheid. [Er zij op gewezen dat politici, zelfs presidenten, orders aannemen van en verantwoording moeten afleggen aan rijke, machtige personen en bedrijven die NIET door het volk zijn gekozen]. Hoewel de feiten niet volstaan om specifieke personen strafrechtelijk te vervolgen, kunnen er toch algemene conclusies uit worden getrokken met betrekking tot de gevaarlijke aard van het Amerikaanse regime en de medeplichtigheid van de politieke klasse, de mainstream media, de academische wereld en het rechtssysteem van de NAVO-lidstaten bij het toedekken van de misdaad van 9/11 en het afschermen van diegenen die verantwoordelijk zijn voor die misdaad.
Wikipedia vermeldt Elias Davidsson (IJslandse spelling Elías Davíðsson; geboren Elias Kahn, 23 januari 1941 – 7 april 2022) als een IJslandse componist, 9/11 truther en samenzweringstheorie-auteur.
Hij werd geboren in Palestina uit Duits-Joodse ouders die respectievelijk in 1931 en 1935 uit Duitsland waren geëmigreerd (hij verving later zijn oorspronkelijke achternaam door het patroniem Davidsson, in overeenstemming met de IJslandse naamgevingsconventies). Davidsson groeide op in Tel Aviv en Jeruzalem.[1] Tijdelijk woonde hij in Frankrijk tot hij uiteindelijk in 1962 naar IJsland verhuisde en IJslands staatsburger werd.[2] Hij studeerde piano en compositie in Keulen, Freiburg en Basel.[3] Hij werkte 22 jaar als programmeur.[4] Davidsson woonde sinds 2008 in Duitsland.[5] In 2022 woonde hij in Kirchen (Sieg).[6] Hij overleed op 7 april 2022 in Duitsland.[7]
Hij heeft verschillende boeken geschreven, waaronder:
– Hijacking America’s Mind on 9/11: Counterfeiting Evidence, Algora Publishing, 2013, ISBN: 978-0-87586-972-8
– Psychologische Kriegsführung und gesellschaftliche Leugnung: Die Legende des 9/11 und die Fiktion der Terrorbedrohung. Zambon-Verlag, Frankfurt am Main, 2017, ISBN 978-3-88975-252-9
– The Betrayal of India: Revisting the 26/11 Evidence, Pharos Media, New Delhi, 2017, ISBN 978-81-7221-088-5
– Der gelbe Bus: Was geschah wirklich am Breitscheidplatz in Berlin, Zambon-Verlag, Frankfurt a. M., 2018, ISBN 978-3-88975-274-1
– The London Transport Bombings of 2005: Unsolved Crime, Kindle, eBook, 2019
– America’s Betrayal Confirmed: 9/11. Purpose, Cover-up and Impunity, Toost Verlag, 2020
Nederlandse vertaling: Amerika verraden, Obelisk boeken, 2020, ISBN-10: 9493071561
ISBN-13: 978-9-49307-156-8 https://obeliskboeken.nl/product/amerika-verraden
